Artykuły naukowe

Numer II 2020
Dawne oznaczenia strycharskie na ceramice budowlanej na wybranych przykładach z terenu województwa lubuskiego

Ceramika budowlana stanowi jeden z najważniejszych materiałów stosowanych w tradycyjnych technikach budowlanych. Glina, jako surowiec, wykorzystywana była w budownictwie od tysiącleci – zarówno w formie surowej i suszonej masy, jak i po poddaniu obróbce termicznej. [1] Ceramika budowlana, do której zalicza się m.in. cegły, dachówki, gąsiory dachowe, kafl e, płytki i różnego rodzaju kształtki ceramiczne, prezentuje bogaty wachlarz typów poszczególnych produktów, wynikający z technik i technologii produkcji, jak również zestawień komponentów, tj. składu i proporcji surowców oraz domieszek. Na temat tradycyjnego sposobu wytwarzania ceramiki budowlanej, począwszy od procesu pozyskiwania, przygotowania urobku, po formowanie materiału, suszenie i wypalanie, powstały liczne opracowania podręcznikowe i encyklopedyczne, a także monografi czne. Natomiast interesującą kwestią, wymagającą szerszego zgłębienia na polu badawczym, jest rozpoznanie symboliki i tradycji związanych ze znakowaniem ceramiki. Zabieg ten znany jest od czasów starożytnych. Rozpowszechniony w ośrodkach kulturowych starożytnych Greków i Rzymian, kontynuowany był w kolejnych stuleciach.

PEŁNA WERSJA ARTYKUŁU DO POBRANIA
Autorzy
AUTOR
Alicja Duda

Absolwentka Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Ukończyła studnia na Wydziale Sztuk Pięknych na kierunku Ochrona Dóbr Kultury w zakresie konserwatorstwa. Wieloletni pracownik Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Zielonej Górze. Autorka publikacji oraz dokumentacji konserwatorskich dotyczących zabytków architektury i budownictwa. Zainteresowania badawcze: tradycyjne techniki i technologie budowlane, historyczna ceramika budowlana, zabytkowa architektura drewniana.
Wróć
  linia Newsletter

Chcesz być na bieżąco informowany o aktualnych wydarzeniach i artykułach? Zapisz się do newsletter.

Oświadczam, że zapoznałem się i akceptuję: Polityka prywatności