Artykuły naukowe

Łódzkie kolekcje ceramiki orientalnej przed 1939 rokiem. Pokoje chińskie, japońskie i mauretańskie.

Walter Benjamin podkreśla, że wnętrze jest dla osoby prywatnej czymś w rodzaju wszechświata, a przy jego urządzeniu bierze się pod uwagę potrzeby domowników oraz przestrzeń, jaką dysponujemy, a której charakter i układ decydują o tym, jakie wzorce kulturowe mieszkania zostaną zaaprobowane.

 

Należy zauważyć, że wygląd wnętrz rezydencji przedstawicieli łódzkiej burżuazji i zamożnego mieszczaństwa zależny był od wzrostu fortuny i rodzących się aspiracji kolekcjonerskich ich właścicieli, którzy coraz częściej nie ograniczali się jedynie do gromadzenia obrazów i rzeźb, ale także posiadali wyroby rzemiosła artystycznego, w tym ceramikę i porcelanę.

 

PEŁNA WERSJA ARTYKUŁU DO POBRANIA
dr Łukasz Grzejszczak

L GrzejszczakHistoryk i krytyk sztuki, nauczyciel akademicki, bibliotekoznawca, muzealnik, publicysta. Zainteresowania badawcze: malarstwo polskie XIX–XX w. ze szczególnym uwzględnieniem środowiska artystów łódzkich, historia grafiki i książki, wzornictwo artystyczne oraz kultura materialna, moda i obyczaj burżuazji i mieszczaństwa łódzkiego przełomu XIX i XX wieku.

lukasz.grzejszczak@wp.pl

 

STRESZCZENIE
Podążający za europejską modą zamożni łodzianie urządzali pokoje orientalne – chińskie, japońskie, czy mauretańskie, albo gromadzili kolekcje złożone jedynie ze starannie
wybranych obiektów. Artykuł poświęcony jest nieznanym szerzej zbiorom sztuki orientalnej, które posiadali: baron Juliusz Heizel von Hohenfels syn (japonika: brązy, elementy uzbrojenia, grafika, malarstwo, tkaniny); rodzina Biedermannów (ceramika chińska i japońska, sztuka perska – kobierce i elementy uzbrojenia); Laura Eliza Kindermann (kobierce perskie, ceramika japońska); rodzina Saladin i firma Allart & Rousseau (meble chińskie) oraz rodziny: Poznańskich (ceramika chińska i japońska, tkaniny) i Scheiblerów (meble chińskie, ceramika japońska i chińska, brązy, wachlarze, inne przedmioty dekoracyjne). Na podstawie kwerendy źródłowej, zachowanych nielicznych materiałów ikonograficznych oraz pojedynczych obiektów podjęto próbę ukazania poszczególnych kolekcji. Zgromadzone dzieła sztuki i kultury materialnej były wyrazem nie tylko panującej mody, ale równocześnie stanowiły odzwierciedlenie zainteresowań właścicieli i ich ambicji towarzyskich.
SUMMARY Lodz's oriental ceramics collections from before 1939. Chinese, Japanese and Mauritanian rooms
Wealthy citizens of Lodz, who followed the European fashion, decorated oriental rooms – Chinese, Japanese or Mauritanian. Some of them gathered collections that consisted only of carefully selected objects. This article is devoted to widely unknown gatherings of oriental art, that were in possession of: baron Juliusz Heinzel von Hohenfels jr (Japanese bronzes, armament elements, graphics, paintings and fabrics); Biedermann family (Chinese ceramics, Japanese ceramics, Persian art – carpets and armament elements); Laura Eliza Kindermann (Persian carpets, Japanese ceramics) Allart & Rousseau company and Saladin family (Chinese furniture); families of Poznański (Chinese and Japanese ceramics and fabrics) and the Scheiblers (Chinese furniture, Japanese and Chinese ceramics, bronzes, fans and other decorative items). Based on the source query, a few lasting iconographical
materials and single objects an attempt to show individual collections has been taken. Gathered works of art and culture were expressing not only the fashion of the era but also mirrored interests of their owners and their social ambitions.
Zapraszamy do składania zamówień na prenumeratę i numery archiwalne
Wróć
  linia Newsletter

Chcesz być na bieżąco informowany o aktualnych wydarzeniach i artykułach? Zapisz się do newsletter.

Oświadczam, że zapoznałem się i akceptuję: Polityka prywatności