W powszechnej opinii huty szkła nie są zaliczane do zakładów o dużej uciążliwości dla środowiska naturalnego. Przemysł szklarski w Polsce jest odpowiedzialny za emisję do powietrza 0,8 Gg pyłu i 1177 Gg gazów (w tym 1,4 Gg SO2 oraz 0,7 Gg CO), zrzut 4,8 hm3 ścieków i wytworzenie 157 Gg odpadów, z czego 131 Gg jest poddawane odzyskowi (Henclik A., Kulczycka J., 2011). Emisje pyłowe i gazowe z przemysłu szklarskiego nie przekraczają 0,2% emisji krajowych (KOBiZE, 2012), a w przeliczeniu na 1 Mg wyrobów szklanych, są wyższe od wartości charakterystycznych dla huty szkła płaskiego fl oat: pył – 0,36 kg/Mg wobec 0,34 kg/Mg, SO2 – 0,33 kg/Mg wobec 0,054 kg/Mg i CO – 0,40 kg/Mg wobec 0,0075 kg/Mg. Średnia jednostkowa emisja CO2 w przemyśle szklarskim wynosi 450 kg/Mg, co odpowiada górnej granicy wartości odniesienia BAT: 250–450 kg/Mg (Komisja Europejska, 2001). Całkowita emisja CO2 dla szkła float osiąga 690 kg/Mg (w przeliczeniu na szkło netto), przy czym procesy spalania są odpowiedzialne za emisję 500 kg CO2/Mg.
Bazując na specyficznych danych pozyskanych z GUS, za pomocą metodologii oceny cyklu życia oszacowano, że negatywne oddziaływanie na środowisko przemysłu szklarskiego (171 MPt) jest zbliżone do oddziaływania prognozowanego dla przemysłu motoryzacyjnego (194 MPt) oraz przemysłu elektrycznego i elektronicznego (142 MPt) (rys. 1). Kilkakrotnie większe szkody i obciążenia środowiska powstają w wyniku działalności przemysłu materiałów budowlanych (601 MPt) i przemysłu chemicznego (1010 MPt). Jako funkcjonalną przyjęto roczną produkcję poszczególnych gałęzi przemysłu (Kulczycka J. i in., 2009).
| PROF. UTH DR HAB. INŻ. RYSZARD ŚWIETLIK |
||
 Absolwent Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. Habilitacja na Wydziale Inżynierii Środowiska Politechniki Warszawskiej. Publikacje naukowe o tematyce specjacji metali ciężkich i ich przemian w osadach dennych, popiołach lotnych, pyłach drogowych i atmosferycznych, a także oceny cyklu życia wyrobu, bezpieczeństwa procesowego, zanieczyszczenia środowiska związkami WWA oraz analizy próbek środowiskowych. Długoletni kierownik Katedry Ochrony Środowiska na Uniwersytecie Technologiczno-Humanistycznym w Radomiu. |
||
| r.swietlik@uthrad.pl |
| STRESZCZENIE: |
| Ocenę cyklu życia szkła płaskiego przeznaczonego dla budownictwa przeprowadzono metodą Eco-indicator 99 w zakresie „from cradle to gate”. Wykazano, że największe obciążenia środowiska dotyczą kategorii zasoby naturalne. Prawie dwukrotnie mniejsze obciążenia są związane z kategorią zdrowie człowieka. Zagrożenia środowiska związane z produkcją szkła w stosunkowo niewielkim stopniu dotyczą kategorii jakość środowiska. Źródłem obciążeń są przede wszystkim nośniki energii, zwłaszcza gaz ziemny. Spośród surowców mineralnych o wielkości zagrożeń środowiska decyduje głównie soda. |
| SUMMARY Life Cycle Assessment of Float Glass |
|
Life cycle assessment of float glass for building engineering was carried out using the Eco-indicator 99 method in the range “from cradle to gate”. It has been shown that the highest loads are connected with the resources category, whereas those connected with the human health category are nearly two times lower. Environmental hazards resulting from glass manufacture are to a relatively small extent connected with the ecosystem quality category. Fuels, particularly natural gas, are primarily a source of burdens. Among the mineral raw materials examined it is primarily soda determines the level of environmental hazard. |
| Pełna treść artykułu jest dostępna w papierowym wydaniu pisma 3/2014. Zapraszamy do składania zamówień na prenumeratę i numery archiwalne. |
Newsletter