Artykuł przedstawia zarys dziejów oraz analizę wzornictwa huty szkła w Zawierciu od momentu jej założenia w połowie XIX wieku do 1953 roku, kiedy to powołano zakładowy ośrodek wzorcujący. Tekst koncentruje się na ewolucji stylistycznej produkowanych wyrobów, uwzględniając zarówno kontekst technologiczny, jak i artystyczny. Autor analizuje ofertę huty na podstawie zachowanych katalogów, materiałów archiwalnych i zbiorów muzealnych oraz prywatnych, porządkując i weryfikując dotychczasową wiedzę na temat działalności zakładu. W artykule szczególną uwagę poświęcono zmianom zachodzącym w stylistyce wyrobów na przestrzeni kolejnych dekad – od wzorów historyzujących po formy inspirowane art déco i funkcjonalizmem. Celem tekstu jest nie tylko uporządkowanie faktografii, ale także wskazanie miejsca zawierciańskiej huty w szerszym kontekście polskiego
przemysłu szklarskiego końca XIX i 1. połowy XX wieku.
PEŁNA WERSJA A RTYKUŁU DO  POBRANIA |
Newsletter