Artykuły

Barbara Szafirowska-Pape

Muzeum Narodowe we Wrocławiu po raz kolejny zorganizowało wystawę dotyczącą polskiego wzornictwa szkła po 1945 r. Po monograficznych ekspozycjach poświęconych Zbigniewowi Horbowemu, Jerzemu Słuczan-Orkuszowi i małżeństwu Eryce i Janowi Drostom, tym razem bohaterkami są panie – projektantki szkła.

Kuratorka wystawy „Szklane życiorysy. Polskie projektantki szkła 1945–2020” dr Barbara Banaś, postanowiła przybliżyć postacie projektantek wzornictwa przemysłowego, o których niewiele wiadomo i niewiele się mówi, pomimo że w powojennej Polsce funkcjonowało ich wiele w tym zawodzie. Na wystawie pokazane są prace 22 artystek. Głównym kryterium wyboru była dostępność eksponatów w polskich zbiorach szkła powojennego oraz chęć pokazania różnorodności twórczych postaw i losów bohaterek. Wiele z nich związało całe życie zawodowe z jedną hutą, inne w zawodzie projektantki spędziły tylko kilka lat lub też nigdy nie zdecydowały się na stały angaż.

Wystawa ma układ chronologiczny, a w pierwszej sali rozpoczynają ją dwie pionierki polskiego wzornictwa szkła: Wanda Zawidzka-Manteuffel i Hanna Jastrzębowska-Sigmund. Obie panie przyjechały na Dolny Śląsk za namową Wandy Telakowskiej, animatorki działań na polu wzornictwa przemysłowego po II wojnie światowej. Wywodziły się z kręgu Spółdzielni Artystów „Ład” i nie miały dotąd styczności ze szkłem.

PEŁNA WERSJA ARTYKUŁU DO POBRANIA