Ten niezwykle dekoracyjny talerz został wykonany ze szkła trzywarstwowego lecz dwubarwnego. Warstwy szkła to: przezroczysto-bezbarwne, przejrzysto-jasnoniebieskie i przejrzysto-białawe. Ręcznie uformowano go hutniczo na gorąco poprzez powlekanie z zewnątrz, rozdmuchanie i roztoczenie. Ręcznie ozdobiono go szlifiersko na zimno poprzez płaskie i wgłębne kuglerskie rzeźbienie.
Talerz został wykonany w hucie szkła Josephinenhütte Glasfabrik w Szklarskiej Porębie Górnej (Schreiberhau) w latach 1848–1850. Projektantem formy, zdobień, barw oraz mas szklanych był dyplomowany technolog szkła Franz S. A. Pohl (1813–1884) zatrudniony jako kierownik
techniczny (inspektor) w Josephinenhütte Glasfabrik. Rzeźbienia wykonał szlifierz-kugler Benjamin Liebig (1814–1874), a malaturę, pozłotnik szkła Joseph Hauptmann (1808–przed 1874).
Wywiad z Małgorzatą Dajewską – wielką damą polskiego szkła artystycznego
Alchemia Aleksandry Kujawskiej - wywiad z artystką
Wanda Golakowska i cztery dekady Pracowni Ceramiki na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie
Szklane domy – szkło w architekturze
Transfer grafiki na podłoża ceramiczne
Stara technika origami w nowym zastosowaniu dla szkła
Polscy projektanci szkła – Beata Szajna
Huty szkła w Wołominie do II wojny światowej
Rzeźba w porcelanie, porcelana w rzeźbie - projekt Koła Naukowego „Nowa ceramika”
Relacja z Łódź Design Festival 2023
