Ten niezwykle dekoracyjny talerz został wykonany ze szkła trzywarstwowego lecz dwubarwnego. Warstwy szkła to: przezroczysto-bezbarwne, przejrzysto-jasnoniebieskie i przejrzysto-białawe. Ręcznie uformowano go hutniczo na gorąco poprzez powlekanie z zewnątrz, rozdmuchanie i roztoczenie. Ręcznie ozdobiono go szlifiersko na zimno poprzez płaskie i wgłębne kuglerskie rzeźbienie.
Talerz został wykonany w hucie szkła Josephinenhütte Glasfabrik w Szklarskiej Porębie Górnej (Schreiberhau) w latach 1848–1850. Projektantem formy, zdobień, barw oraz mas szklanych był dyplomowany technolog szkła Franz S. A. Pohl (1813–1884) zatrudniony jako kierownik
techniczny (inspektor) w Josephinenhütte Glasfabrik. Rzeźbienia wykonał szlifierz-kugler Benjamin Liebig (1814–1874), a malaturę, pozłotnik szkła Joseph Hauptmann (1808–przed 1874).
Z ziemi i ognia – wywiad z Michałem Puszczyńskim
Odnalezione Graale Marcina Zielińskiego
Fredrik Nielsen. Abstrakcyjny ekspresjonista
Henryk Lula. Ceramika. Sztuka materii
Stefan Sadowski – Czarodziej szkła. Wspomnienie
Master class. Zdobienie ceramiki przy użyciu barwionych mas lejnych
Inspirowany naturą materiał ceramiczny odbijający do 99,6% promieniowania słonecznego
Wrocławski serwis królewski
Jak stać się kolekcjonerem porcelany, a nie jej zbieraczem? Poradnik dla początkujących kolekcjonerów. Cz. 2
Wypalanie ceramiki w edukacji artystycznej
