Numery

Jestem ciekawa, czy Państwa doświadczenie potwierdza teorię o tym, że najbardziej trwałe okazują się te rzeczy, które w założeniach mają być na chwilę. Piszę Państwu „dzień dobry” po raz pierwszy w 2016 roku i przyznaję, że podejmując – na chwilę – obowiązki związane z wydawaniem SiC nie przypuszczałam, że stanie się to właściwie moim głównym zajęciem.

Piszę więc owo „dzień dobry” a zaraz po nim piszę: „dziękuję”. Nie tylko za poprzedni rok Państwa – Czytelników – z nami – redakcją, ale za dobre myśli i energię, które jak zaraz sami Państwo zobaczą, naprawdę działają. W poprzednim, grudniowym numerze zgłosiłam prośbę do Świętego Mikołaja zaprzyjaźnionego z MNiSW o wstawiennictwo i pomoc w uzyskaniu dobrej punktacji. No i właśnie: bardzo dziękuję! Każdy artykuł naukowy opublikowany w SiC to teraz aż 7 punktów zamiast dotychczasowych 4.

I skoro jesteśmy przy nauce, to w numerze, który właśnie trzymają Państwo w rękach, polecamy jak zwykle artykuły naukowe, przygotowane przez świetne zespoły pod kierunkiem znakomitych Autorek. Również naukowo do historii podeszła Agnieszka Gubernat, zajmując się tematem zdobienia ceramiki. No i wybiegamy w przyszłość: już dziś piszemy o wrześniu, kiedy to w Krakowie, jak co dwa lata, odbędzie się Międzynarodowa Konferencja Polska Ceramika 2016.

Poza tym jak zawsze zabieramy Państwa w podróże bliższe i dalsze: Aleksandra Korbańska na Podkarpacie: za sprawą tradycji powstających tam siwaków, a Monika Patuszyńska do Chin, w których pojęcie „lokalna produkcja” dzięki tamtejszej ceramice nabiera szczególnego znaczenia. Przygotowywanie czasopisma nie jest łatwym zadaniem, zwłaszcza jeśli pretenduje ono do miana opiniotwórczego. Przyjemność publikowania ulubionych tematów to jedno. Wcześniej muszą być jak najbardziej interesująco przygotowane, rzetelnie opracowane w tekście. Wszystko sprowadza się zatem do stałej pracy nad swoimi poprzeczkami, aby zawieszane wysoko nie paraliżowały ale motywowały, nie przeszkadzały – ale zachęcały do wysiłku.

Treści napisane bez wysiłku, czyta się bez przyjemności. Tak brzmi credo redakcji „The Economist”. W nowym roku nam – redakcji – życzę twórczego wysiłku po to, by Państwo – Czytelnicy – czerpali jak najwięcej przyjemności. Wszystkim nam życzę także, abyśmy w nowym roku jak najczęściej posługiwali się uśmiechem, narzędziem zawsze dostępnym pod ręką. Jak bowiem głosi powiedzenie, uśmiech jest taką krzywą, która wszystko prostuje.