Numery

Tym razem, Szanowni Państwo, mój list do Państwa będzie nieco inny niż zwykle. Może to zmiana pory roku, gdy nagle – z dnia na dzień – wybuchająca zielenią wiosna tak mnie nastroiła? Chciałabym podzielić się przemyśleniami na temat tego, jak powstaje nasze pismo.

Czytają nas Państwo nie od wczoraj. Żyjemy w czasach ogromnej rynkowej konkurencji, ale... celem redakcji nigdy nie było uczestnictwo w tym wyścigu. Przeciwnie – od lat podkreślamy, że najważniejszą rolą „Szkła i Ceramiki” jest integracja branży szklarsko-ceramicznej. Chcemy łączyć: naukowców, artystów, przedstawicieli przemysłu, osoby związane z muzealnictwem i historią, miłośników, rzemieślników... To nasz cel. Opieramy się na synergii, w praktyce widzimy, że ta zasada się sprawdza. Faktycznie jest tak, że wynik wspólnej pracy to coś więcej, niż suma poszczególnych elementów. Proszę ocenić – nasz magazyn to przecież znacznie więcej niż osobno czytane artykuły, zapowiedzi, relacje i zdjęcia. Cóż to znaczy...? Ano tyle, że numer, który właśnie oddaliśmy w Państwa ręce, to wynik synergii i harmonijnej współpracy niezwykle różnych ludzi: studentów, sympatyków SiC, naukowców, przedsiębiorców, artystów, miłośników szkła i ceramiki, oraz redakcji. I teraz refl eksja końcowa – co sprawia, że ta współpraca daje dobre efekty? Świadomość, że za ostatnim zakrętem znajduje się meta? Przeświadczenie, że idziemy razem, nawet pełniąc różne role? Poczucie odpowiedzialności? Końcowa satysfakcja? A może tylko zacięcie i orientacja na efekt? No nie, proszę Państwa. Najważniejszy jest cel – integracja środowiska i tworzenie medium dla wszystkich zainteresowanych branżą. I to właśnie staramy się robić!

A co do zawartości numeru, by jeszcze nawiązać do refleksyjnego nastroju – zachęcam do zapoznania się z artykułem o dorobku Janiny Bany- Kozłowskiej, jednej z najbardziej uznanych projektantek bolesławieckiej ceramiki, która przez całe zawodowe życie szuka „idealnej formy”. A w tym przecież synergia pomaga.

Warunkiem synergii jest harmonia działania. A co z harmonią dźwięków? Może o tym opowiedzą założyciele i muzycy zespołu GlassDuo – Anna i Arkadiusz Szafraniec? Ale nie będę Państwu niczego zdradzać... Wiele w tym numerze Azji – i sylwetka Young-Jae Lee, i twórczość Li Xiaofenga. Ucieknijmy więc na chwilę od Europy i przyjrzyjmy się temu, co tak odległe, a jednocześnie bliskie i ciekawe. Harmonijne, niewykłe, pełne spokoju.

I w tym nastroju, kojarzącym się raczej ze spokojną i refleksyjną jesienią, a nie z rozbuchaną zielonością wiosną, zapraszam Państwa do lektury.